Zachowania kadry kierowniczej w świetle badań własnych

część praktyczna pracy dyplomowej

Wyniki zmian zachowań kadry kierowniczej ilustruje poniższa tabela

Tabela 5 – Zmiany zachowań kadry kierowniczej.

Źródło: Opracowanie własne

Do każdego faktu, zachowania zostały określone trzy kategorie:

1. POZYTYWNE – kolumna 5
2. NEGATYWNE – kolumna 2
3. NIE BYŁO ŻADNEGO WPŁYWU „8” – kolumna 4

Fakty i zachowania negatywne i pozytywne określają cyfry:

• mały wpływ – 1 punkty
• średni wpływ – 2 punkty
• duży wpływ – 3 punkty
• bardzo duży wpływ – 4 punkty

Kolorem brązowym zostały wyróżnione dominanty, czyli liczebności największe. Dominanta charakteryzuje wszystkie jednostki, które wyróżniają się typowym poziomem cechy.

Relacje między nowymi przełożonymi

Wykres 19 – Relacje między nowymi przełożonymi.

Źródło: opracowanie własne.

Relacje między pracownikiem a pracodawcą ulegają istotnym przemianom. Coraz częściej znaleźć można przykłady osób, które nie poszukują w firmie przede wszystkim bezpieczeństwa zatrudnienia oraz firm, które widzą swój związek z pracownikiem na zasadzie czasowo ograniczonego kontaktu uzależnionego od realizacji celów. To przejawy tzw. nowego kontaktu psychologicznego.

Z badań wynika, że 65 osób badanych widzi pozytywne relacje między nowymi przełożonymi. Nowi kierownicy są otwarci na rozmowę, kontaktowi dbają o każdego pracownika. 30 respondentów twierdzi, że relacje między nowymi przełożonymi są negatywne. Jest to duża rozbieżność, trudno jednak doszukiwać się przyczyn ponieważ stanowisko zostało objęte w nie długim czasie, więc na konkretne zachowania i relacje trzeba będzie trochę poczekać. Zadowalające jest jednak to, że dwa razy więcej jest jednak wypowiedzi pozytywnych.

Relacje między poprzednim przełożonym

Wykres 20 – Relacje między poprzednim przełożonym.

Źródło: opracowanie własne.

Według przeprowadzonej ankiety wyniki bardzo się różnią. 27% ankietowanych uważa, że w zaistniałej sytuacji relacje z poprzednim przełożonym są pozytywne. Poprzedni kierownik jest osobą mało kontaktową więc brak złych zachowań jest przez wielu pracowników odbierane jako relacja pozytywna. 41% respondentów twierdzi, że kierownik nie interesuje się moją sytuacją na nowym miejscu pracy. Jest to źle odbierane przez innych pracowników. Natomiast 29 pracowników nie zaobserwowało, żadnych zmian. Dominującą cechą są jednak wypowiedzi negatywne o wpływie małym – 17 respondentów.

Okazywanie władzy

Wykres 21 – Okazywanie władzy.

Źródło: opracowanie własne.

Z badań wynika, że 18 respondentów nie widzi okazywania władzy przez osobę, która awansowała. Twierdzą oni, iż zachowuję się tak samo  jak na wcześniejszym stanowisku. 61 pracowników odpowiedziało pozytywnie. Widzą, że się nie wywyższam, wykonuje wszystkie polecenia podwładnych i prośby współpracowników nowych i byłych. Negatywnie odpowiedziało 17 pracowników twierdząc, że po zmianie stanowiska zachowanie pracownika w stosunku do nich uległo diametralnej zmianie. Uznali, że prowadzi z nimi dyskusje w tonie służbowym i nie przyjmuje krytyk które są kierowane w celu poprawy współpracy.

Pomoc przełożonych

Wykres 22 – Pomoc przełożonych.

Źródło: opracowanie własne.

Pracownicy wysoko cenią sobie możliwości współpracy z przełożonymi w zakresie rozwiązywania zwłaszcza trudnych kwestii na stanowisku pracy. Oczekują na wsparcie i współdziałanie na płaszczyźnie rzeczowej (warsztatowej) i psychologicznej (pomoc i wsparcie w pokonywaniu barier występujących w działaniu).

Sondaż pokazuje zdecydowaną większość pozytywnych odpowiedzi respondentów dotyczących pomocy przełożonych (65% pracowników), co sprzyja tworzeniu pozytywnych więzi miedzy stronami, a w konsekwencji pomaga w identyfikacji pracowników z firmą. Twierdzą że, mają poczucia bycia częścią firmy, w której pracują. Za przyczynę takiego stanu rzeczy uznają istnienie demokratyzacji życia zawodowego, co pozwala im być świadomymi swych zadań pracownikami. Mają również możliwość udziału w podejmowaniu decyzji organizacyjnych, bywają zapraszani do dyskusji na tematy związane z funkcjonowaniem firmy. 24% pracowników wypowiada się jednak negatywnie twierdząc, że przełożeni nie wykazują inicjatywy w rozwiązywaniu problemów i udzielanej pomocy.

Dbanie o wyniki pracy

Wykres 23 – Dbanie o wyniki pracy.

Źródło: opracowanie własne.

System ocen pracowników może obejmować takie elementy, jak:

• efektywność w realizacji zadań i obowiązków
• kompetencje zawodowe
• efekty uzyskiwane w kluczowych obszarach wyników pracy
• potencjał rozwojowy pracownika

Ponadto system ocen może zostać wzbogacony o element samooceny lub oceny przez kluczowych współpracowników i klientów wewnętrznych. Wnioski z oceny pracownika wykorzystywane są zarówno przy planowaniu karier zawodowych, jak i przy decyzjach płacowych.

Z badań wynika, że pracownicy (57%) pozytywnie wypowiadają się na temat dbania o wyniki pracy. Kierownicy kontrolują sytuację na bieżąco, troszcząc się zarówno o pracowników jak i o obrót jaki generuje firma. 27 pracowników twierdzi, że kierownicy są bierni jeśli chodzi o dbanie o wyniki pracy podwładnych. Natomiast 14 pracowników uważa, że kierownicy zostawiają samych sobie pracowników. Twierdzą oni, że skoro wszystko dobrze prosperuje to kierownik nie musi ingerować.

Troska kierowników o dalszy rozwój zawodowy

Wykres 24 – Troska kierowników o dalszy rozwój zawodowy.

Źródło: opracowanie własne.

W perspektywie globalizacji gospodarki, niezmiernie istotną zaletą systemów kompetencyjnych jest promowanie rozwoju pracowników. Systemy kompetencyjne zakładają niejako rozwój poziomu kompetencji i umiejętności pracowników, a także zdobywanie nowych, przyszłościowych charakterystyk. Awans płacowy uzależniony jest przede wszystkim od zdobycia nowych kompetencji, bądź rozwoju już posiadanych, choć nie bez znaczenia pozostają także czynniki wynikowe.

Respondenci, którzy wypowiedzieli się pozytywnie (69 osób) uważa, że kierownicy zaczynają się interesować rozwojem zawodowym pracowników, rozmawiają z nimi na ten temat. Jednak 24 pracowników nie wierzy w to, że kierownicy będą się troszczyć o dalszy rozwój zawodowy swoich podwładnych. Natomiast 2 pracowników uważa, że kierownicy nie umieją się zatroszczyć o pracowników. Nie mniej jednak dominującą cechę możemy zaobserwować w grupie osób które wypowiedziały się pozytywnie zaznaczając mały wpływ – 31 pracowników.

Szacunek kierowników i ich uznanie

Wykres 25 – Szacunek kierowników i ich uznanie.

Źródło: opracowanie własne.

Potrzeby uznania i szacunku (osiągnięć, prestiżu) – dzielą się na potrzebę utrzymania pozytywnego obrazu oraz potrzebę uzyskania szacunku i uznania otoczenia. Menedżer może być źródłem oznak uznania dzięki przyznawaniu nagród, tytułów, wyróżnianiu jednej osoby z zespołu lub jednego zespołu spośród innych. Może być także „sprawcą” sukcesów pracownika, zlecając mu rozwiązanie interesujących, skomplikowanych zadań.

Z sondażu wynika, że 74 respondentów widzi pozytywne działania w kierunku uznania i szacunku dla pracowników. 10 pracowników nie widzi żadnych zmian i ruchów ze strony kierowników, natomiast 21 pracowników wypowiedziało się negatywnie. Różnica między pozytywnymi a negatywnymi wypowiedziami jest duża (78% do 22%).